Peet struikelt door de wereld

Categorie: Gedichten (Pagina 1 van 2)

Het is de wind

De regen zal je geen verkoeling brengen

 Ontstaan zoals ze is vanuit conflict

Ze brengt je hooguit natte voeten

En misschien een nat gezicht

Het is de wind, mijn vriend, de wind

Geboren effenaar van verschillen

Waarin jij verluchting vindt

© Peter Markus 2021

Rij met mij

Het maakte onze ritten
mooi, zo samen
in een stalen kooi

Ik deed het stuur
jij de weg
samen de muziek

Rij met mij
Nog een keer
Rij met mij mee

Jij had de beste stem
Ik zong tweede, samen
klonkt het als geluk

Werd je verdrietig, moe
Gingen onze harten ineen
mijn hand op jouw been

Dus rij met mij
Nog een keer
Rij met mij mee

Nu het zingen is verstild
Reis ik alleen
Twee handen op het stuur

Maar vandaag lag ineens
Zonder erg
Mijn hand weer op jouw been

Asjeblieft rij met mij
Ook al ben je er niet meer
Rij altijd met mij mee

© Peter Markus 2015

Lente

Ah, de geur van stront in de ochtend!
Brullende machines op het land
Specht timmert zijn territorium
Zou het dan toch nog gaan gebeuren?

De zon verslaat de witte wieven
Ik lonk, roep, en.. jij ziet me staan
Verse scheuten schieten uit mijn hart
Het moet nu toch haast wel lente zijn

© 2018 Peter Markus

Voorrang

Er is altijd iets dat nodig moet.
Dus als je de wereld voorrang geeft.

Kijk dan niet gek op
   als hij dat dan neemt.

Intussen drogen beloftes
op als de struiken in mijn tuin.

En is wachten op jou
als wachten op het weer.

Volgende week komt er
een eind aan de droogte.

…..En morgen gratis bier….

 

© 2018 Peter Markus

Dag

De dag strekt zich nog uit
Alleen gevuld met regen, wind en belofte
Het zal wel niet lang duren
Koffie wil ik, eten
Ik bedenk hoeveel niks ik wel niet zou kunnen doen

en

Terwijl Courtney Barnett zingt
Zwoegt het beeld van de vrouw
Tegen de regen in
Het komt maar niet vooruit

 

Het graan staat alweer hand in hoog met kamille
De akkers hebben niet gewacht op hond en mij
Sommige bloemen kunnen  gif aan
Dat geeft hoop
De zon beloont de gedachte en hun dapperte

En

Terwijl Courtney Barnett zingt
Zwoegt het beeld van de vrouw
Tegen de regen in
Het komt maar niet vooruit

 

Wanneer ik eindelijk weer eens zal roken
Denk ik halfuurlijks, het voelt onnatuurlijk
De dag gaat nergens heen
Maar wie dan ook wel?
En waar de fuk is eigenlijk mijn haar?

En

Terwijl Courtney Barnett zingt
Zwoegt het beeld van de vrouw
Tegen de regen in
Het komt maar niet vooruit

© 2018 Peter Markus

Sterker

In het hart geboren
Rijzen ze naar het hoofd
Waar de reis begint
Via vingers naar chips
Door koperkabel naar tussenstation
En de servers, meer kabels
Door de lucht
Naar jouw scherm
Je ogen
Ik hoef geen bevestiging
Van ontvangst

Ze zijn sterker

Dan de wereld

En ik weet
dat ze aan komen

In je hart

© 2017 Peter Markus

Moment even

Je kan een moment maar 1 keer grijpen
1 ogenblik beschikbaar
Elke 2e poging vakkundig ontweken
Het moment hangt hooguit
Nog als een luchtspiegeling
Voor je neus te bungelen
En lacht naar je graaiende hand
Een 3e poging haal je niet eens meer in je hoofd,
Dat je al moet draaien om het moment..
Achter je te zien vervagen
Alleen de herinnering
Die je nacht verpest
Blijft achter als bewijs

Van onvermogen

 

©2018 Peter Markus

Samen

Als de herinneringen
weer eens toeslaan
en mij de moed
tot in m’n schoenen mept

traan ik maar wat voor me uit
dus fluister af en toe wat
uit m’n hart, dat ik voel
dat je er nog bent

Dat ik het buiten doe,
met jou van binnen

©2018 Peter Markus

Onrust

Zachter ben ik, steviger dan ooit
Mijn adem heerst mijn hart
Beheert, leert, vereert, vermeert
Jij wordt meisje met parels
Onrust kust en blust de rust
Vuur waarom niet
Hard onrustiger soms dan nooit
Een hart dat danst, galop, kataklop
Adem volgt, hulpeloos?
Tango en tempo, springen dansen draaien
Toekomst, hoofd sprint vooruit
Nee mijn adem heerst mijn hart!
Nog, toch, dansen, draaien, salto
Landing, twee benen en staan
Rust, adem in, hou vast
Adem uit, hou vast
Toekomst bestaat niet
Hier is nu, nu is hier
Toekomst bestaat niet meer
Jij, ik, hier, nu,
Alles wat er is

© 2017 Peter Markus

 

Droom

Een hoopvolle droom kwam bij me langs
Niet verwacht, zeker welkom.
Het was maar een zin,
een afsluiting eigenlijk.

Maar een droom is een leven op zich.
Geboren uit een serie gedachten.
En leeft een lang,
of misschien wel een kort leven.

Hij kan bloeien, boeien of verschrikken.
Deze droom was vol,
gevuld door jaren.
Jaren van tekort.

Teveel van de omgekeerde inhoud.
Of is dat altijd?

Hmm..,
ik steek een kaarsje aan voor deze droom.
Wie weet wint hij wat dimensies
en zie jij hem dan ook.

Levend en wel.

© 2017 Peter Markus

Toekomst

Toekomst kan je niet verliezen
Het is nog niet echt
Toch raak ik elke dag een stukje kwijt
Is heus nie so errug
Ik krijg er een verleden voor terug
Is ook wat waard
Mijmeren kan over alle twee
Maar soms raak ik een toekomst kwijt
Waar mijn hele hart in lag
Dan is het een hard gelach
Om aan het eind van de dag
Alleen verloren verlangen terug te krijgen..

© 2017 Peter Markus

20 jaar

Als wij elkaar
Zeg over 20 jaar
Weer zien, zullen wij
Dan Ons erkennen?

En:

Als ik eerst ga, zeg over 20 jaar
En jij staat daar
Waar ik hopelijk rust
Zal je mij herkennen?

Weet dit:

Mocht jij eerst zijn, zeg over 20 jaar
En ik sta daar
Dan zal mijn traan
Jouw plek in mij bekennen

© 2017 Peter Markus

« Oudere berichten

© 2024 Digipeet

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑