Peet struikelt door de wereld

Categorie: Gedichten (Pagina 2 van 2)

Storm (v2)

Een storm aan gedachten stuwt het Gevoelsmeer tot aan de rand
De dijken van ID staan op breken, de eerste scheuren al zichtbaar
Nog houdt de storm niet op
Dan gebeurt het; wassend water overspoelt de laagvlaktes van Rede
Daar waar ik wanhopig zoek naar vaste grond

En faal

Dan maar zwemmen, tegenstrooms
De buitenwereld lijkt steeds verder weg
Hoe lang hou ik dit nog vol?
Ondertussen twittert Dijkgraaf Superego schande
over dit schrijnende gebrek aan onderhoud
van wat toch ieder mens op orde moet hebben
Deze levensbelangrijke gedachte-kering!

Ik ben inmiddels over op watertrappelen

Wanhoop slaat toe
Gedachten blijven maar stromen, wind wordt sterker
Zal ik ooit nog kunnen slapen?
Of gewoon rustig nadenken?
Dat lijkt ver weg

Ik verlies de kracht om nog boven te blijven
Langzaam, heel langzaam
Uitgeput
Ga ik kopje onder in mijn gedachten.

 

© Peter Markus 2017

 

[Toelichting; ID = rechter hersenhelft = emoties, Rede (Ego) = linker hersenhelft = ratio, Superego = je waardenstelsel] Deze beschrijving in verre van volledig, mijn interpretatie en dus geheel voor mijn rekening. Wil je hier meer over weten? Wikipedia is je vriend.

(Afbeelding is van: wallpapers-achtergronden.blogspot.nl)

Update

Verliefdheid 1.0 dat zuigt!
zelfvertrouwen buigt
mindfulness springt ontdaan
gillend uit het raam

Ik wil een update naar 2.0!
die is veel leuker, schijnt
maar installatierechten komen pas vrij
na toestemming van de andere partij

“Aanvraag afgewezen”
Het zal eens niet..

Teleurstelling 1.0 dat zuigt!
mijn wilskracht buigt
levenslust springt ontdaan
gillend achter mindfulness aan

Ik wil een update!
één voordeel deze keer
de rechten van teleurstelling 2.0
zijn in mijn beheer

© Peter Markus 2017

Telkens weer

Achterwaarts naar voren
Loop ik in paradox
Ziende blind
De toekomst in

Voorwaarts naar achteren
Een stap vooruit
Is ook terug
Op dit cirkelende pad

Als een tornado vooruit
Was jij de storm
Nu het oog
Dat ik zie

Telkens weer
Starend in het zwarte gat
Het einde van jouw toekomst
Het begin van mijn storm

© Peter Markus 2016

Relativitijd

Tijd

Probeer de tijd maar eens te vangen
Dat valt niet mee

Het is een glibberig gebeuren
Dat steeds weer door m’n handen glipt

Een foto, da’s een optie
Maar mist toch wat dimensies

Of zet de klok stil
Maar ook dat moment is nu

Weg

Je tijdslijn dan, zag ik net nog op je PC
Die staat mooi stil
Nu je alleen
Nog in mijn gedichten leeft

Maar nu ben ik weer een jaar verder..
En is de tijd dus toch weer veranderd

Nee, vadertje tijd wint alweer

Zelfs van Einstein

 

© Peter Markus 2016

Leeg

Leeg

Geschreeuw uit de buis
Overvult m’n huis
Over de bal getilde paarden rennen door beeld
Gevolgd door gemekker van bankliggende geiten,
blatende schapen en holle vaten

Het leven is toch leuker vanachter een mening.

Maar soms is leegte ook wel goed
Voor het besef, wellicht
Dat een mooie ballon
Zonder lucht
Eigenlijk gewoon een slechte condoom is.

© Peter Markus 2016

(Van tijdens het EK voetbal)

Herfst

Herfst, daar is’ie weer
Melancholieke vriend
Mijn hart verzwaart
In het vroege donker
Veelkleurige gedachten dwarrelen
Met de blaadjes naar benee
En, met de kastanjes,
vallen de woorden
Eén voor één

En rollen, niet te stuiten..

Een gedicht in

© Peter Markus 2016

Nieuwere berichten »

© 2024 Digipeet

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑